Je hoeft je vraag maar te stellen en het antwoord word je gegeven. Hoe?
Wat doet een meisje van 23 jaar met een rugzakje om ineens aan de poort bij de paarden?
Ik loop naar haar toe en vraag of ik haar kan helpen. Ze vertelt me dat ze uit New Jersey (USA) komt en dat ze hier in de buurt op vakantie is. Ze is al een tijdje aan het reizen en haar eindbestemming is Istanbul, daar waar Europa en Azië met elkaar in contact komen. Ze heeft de mooie en 1.100 meter hoge berg die achter de wei ligt gezien en wil graag weten hoe ze een mooie bergwandeling kan maken en of ik haar wat advies kan geven. Tuurlijk, kan dat!
Al pratende voelde ik dat ze zoekende is in het leven. Ik leg haar uit hoe mooi het zou zijn als mensen meer vanuit hun essentie kunnen leven zodat ze makkelijker hun eigen levensvragen kunnen beantwoorden. Dat ze dan écht gaan doen wat hun hart hun ingeeft.
Ik vertel haar dat het mijn werk is om mensen dichterbij hun essentie te brengen en daar heeft ze wel oren naar.
Een week later staat ze weer voor de poort en dan voor een sessie met mijn drie paarden. Ze wordt al meteen begroet door Farruco, de nieuwe aanwinst in de kudde. Hij laat vanuit zijn mannelijkheid al meteen zien waar een huidig issue bij haar zit. Een issue dat ze in eerste instantie niet als intentie had neergezet om te bespreken. Maar om de gevoelens van paarden kunnen we niet heen dus geeft ze inderdaad aan dat ze altijd de verkeerde mannen in haar leven aantrekt en niet weet hoe ze daarin moet veranderen.
Uiteindelijk is het niet aan MIJ om te zeggen wat ze moet doen.
Het zijn de paarden die je spiegelen hoe je letterlijk in verbinding staat met de omgeving en jezelf, welke emoties naar boven komen als je op een of andere manier geprikkeld wordt bij een huidig thema, hoe jij jezelf in het leven positioneert, etc.
Ze ging de verbinding met Farruco aan en al snel werd duidelijk dat hij van haar weg liep of bijna overrompelde. Uiteraard gaat alles altijd met gepaste afstand en is alles veilig genoeg om de cliënt te laten voelen wat er speelt. Voor haar was het een ware eye opener om te zien en voelen hoe afhankelijk ze zich in een relatie neerzette. Toen ze naar die nieuwe verbinding (onafhankelijk opstellen in de verbinding met Farruco) zocht liepen ze samen alsof ze de beste vriendjes waren. Zo mooi!
Daarna was de sessie met Bonita (bruine merrie) aan de beurt.
In de oefening met Bonita, verzette de merrie geen stap toen dit meisje metaforisch aan Bonita vroeg wat nu te doen met haar werk. Ze was net afgestudeerd en had een arbeidscontract ontvangen van een groot en vooraanstaand accountantskantoor uit haar geboorteplaats. Een mooie start van een carrière na een lange studie . Haar moeder is super trots op haar en blij dat ze in september weer terug komt om met haar werk te beginnen. Maar is dat nu wat dit meisje echt wil??
Waarom verzet Bonita geen stap? Waarom kon ze aan de lijn blijven trekken en voelde ze alleen maar weerstand bij Bonita?
In mijn optiek zijn dit allemaal signalen die het dier uitzendt om ons als mens te laten voelen waar we mee bezig zijn. Deze bewustwording kunnen we dan weer gebruiken om echt tot een transformatie te komen. Hoe kan het dan wel?
Schuldgevoelens, niet luisteren naar haar eigen hart en oud verdriet zijn zaken waar zowel Bonita als Montana haar bij hebben geholpen. Na een enorm tranendal was het alsof er een heel mooi helder licht voor haar ging schijnen en er een lichter persoon door de paddock samen met Bonita bewoog. Bonita die bekend staat als een aards en langzaam paard, bewoog ook vele malen lichter. Haar oortjes stonden naar voren gericht en het meisje liep trots voorop.
‘Ik weet nu echt wat ik ga doen! Ik word lerares Engels in Istanbul!’
Dit had ze eigenlijk altijd al willen doen maar was een ondergesneeuwd onderwerp geworden omdat ze alleen maar bezig was met het uitvoeren van een carrièrepad dat haar omgeving goed kon keuren. Nu had ze eindelijk de kracht gevonden om haar innerlijke wens weer op te zoeken en uit te gaan voeren.
Stralend liep ze ons complex af, op weg naar een prachtig avontuur!
