Noa´s ogen schitterden niet meer
Noa, mijn 13-jarige hond heeft de laatste weken veel voor haar kiezen gehad. Ze is gedrogeerd door een of andere idioot die haar (wellicht nalatig of bewust) drugs heeft gegeven. Daarvoor is ze al naar de dierenarts geweest en die dacht aan een gesprongen tumor of bloedingen tussen haar organen. Ik schrok me dood, want had ik dat dan niet goed aangevoeld?
Niets was minder waar en na een bloedanalyse bleek ze artrose te hebben en een verlaagde nierwerking. Zowel ik als Noa vonden dit best inspannende weken. Toch is ze na deze heftige tijd zelf in de nacht van 5 april jongstleden overleden.
Elk dier wil ons wat vertellen
Heb ik het goed aangevoeld, ben ik toch nog nalatig geweest of heb ik het goed voor haar gedaan? Dit zijn allemaal vragen die dierenliefhebbers vaak na het verlies van hun dier (terecht) stellen. Elk dier wil ons wat vertellen en het gaat er vooral om dat we als mens mentale gedachten weten te kanaliseren, zodat we er fysiek of emotioneel geen last meer van hebben. Dieren willen ons echt niet bewust met verscheurd verdriet achterlaten.
Haar ogen schitterden niet meer
De avond voordat Noa overleed, voelde ik haar levensenergie, de kracht om nog haar normale dingen te doen, afnemen. Haar ogen schitterden van de ene op de andere dag niet meer zoals ik van haar gewend was. Ze keek af en toe naar me op en met haar neus meer gericht naar de lucht. Ik ging bij haar zitten en de traantjes biggelden al langzaam over mijn wangen. “Het gaat niet om mijn verdriet, ik wil er voor jou zijn Noa”, zei ik haar nog. Strelend over haar zachte vacht deelde ik mijn dankbare momenten met haar. Ik ademde diep in om me meer en meer met haar te verbinden. En toen voelde ik heel bijzonders.
Ik wist dat ze werd opgehaald
Op hetzelfde moment keken we alletwee naar rechts in het luchtledige en toch voelde ik mijn twee overleden honden én mijn overleden vader tot ons komen. Ik wist dat ze werd opgehaald door deze kanjers. Het beeld van mijn overleden honden verdween snel en mijn vader hoorde ik nog gekscherend roepen: “Oh die hond met die muts op, bedoel je die?” Ik antwoordde met een behuild gezicht: “Ja, pap die.” Er verscheen een glimlach op mijn gezicht, want mijn vader kon vaak in mijn optiek onnozele dingen zeggen.
Een eeuwigdurende slaap
Die avond en nacht werd Kalí, mijn andere hond, vaak wakker en wilde ze naar buiten waar Noa lag te slapen. Zelf ben ik niet meer naar Noa gegaan, omdat ik haar de ruimte wilde geven om te gaan. De steun van Kalí en mijn kat Gaia voelde voor deze situatie goed. Ik wist natuurlijk niet wat er precies zou gaan gebeuren, maar de volgende ochtend toen ik wakker werd, zag ik een rustig slapende Noa. Deze slaap was voor haar lichaam nu een eeuwigdurende slaap.
Katten hebben zoveel wijsheid in zich
Mijn 2-jarige hond Kalí vond het maar onwennig dat ze niet meer met haar tante Noa kon spelen. Gaia, de kat, liep om haar lichaam heen alsof ze precies wist dat haar lichaam niet meer in beweging kwam en Noa naar de andere zijde was heengegaan. Katten hebben zoveel wijsheid in zich en Gaia had me die week al herhaaldelijk aangegeven dat er iets ging gebeuren. Al zat ik zwoegend achter mijn computer om de Engelstalige cursus ´Verdiep de Verbinding met je Dier´ af te ronden en ik soms geïrriteerd werd door haar vele gemiauw.
Dankbaar voor haar toewijding
De puzzelstukjes vallen achteraf allemaal in elkaar en we proberen het leven weer op te pakken. Ik voel rust omdat ik weet dat Noa haar ziel zo diep in mijn hart kan komen dat ik overspoeld word door haar zachtheid en toewijding in haar leven. Haar toewijding als partner voor mijn overleden hond Scoopy en als toewijding voor mij als paarden-hondje. We hebben vele kilometers gelopen door de bergen van Alhaurín (waar ik vorheen woonde). De toewijding als tante voor de jonge pup Kalí. De toewijding aan mijn paar jaar geleden thuiswonende zoon Pepe en alle hondenmensen die op bezoek kwamen en door haar zachtheid werden geraakt.
Ze komt er wel
Kalí is af en toe nog zoekende en daarom heb ik haar beloofd vaker mee te nemen, zodat ze mijn aanwezigheid nog meer voelt, haar onzekerheid wat tot rust komt en mag ontladen in het bos, spelend met andere honden. Ze komt er wel met mijn begeleiding!
Beter naar mijn kat luisteren
Terwijl ik dit schrijf, komt Gaia miauwend naar me toe en ik fluister haar de woorden: “Ja Gaia, ook ik kan soms helemaal in mijn hyper-focus zitten en maak geen ruimte voor wat je mij wilt vertellen. Ik ga weer beter naar je luisteren lieve wijze kat!”
In de webshop van de Animal Soul Academy vind je verschillende producten die ook jou kunnen ondersteunen in het beter verbinden met je (overleden) dier.
Mirjam Diepenbrock, intuïtief begeleider tussen mens en dier, woonachtig in Andalusië en leeft met haar paarden, hond en kat.
Mirjam schrijft voor het forum van Blogzinnig waar dit blog ook op is geplaatst.
