Is houden van, genoeg?

Ik houd van je…

‘Ik houd van je schat’. Er wordt een kus gegeven en we leven weer door. ‘ Ik houd van je, echt waar’. Blikken worden naar elkaar uitgewisseld en we leven weer door. ‘Ik houd van je en zou de hele dag met je in bed willen liggen’. De daad is voldaan (voor de een of beiden) en we leven weer door.

Wat betekent nu ‘houden van’? Kun je van meerdere mensen houden, zonder dat er jaloezie ontstaat, achterdocht of teleurstelling? Is liefde bedrijven hetzelfde als, houden van? Is houden van, een aardse beleving of gaat dit verder?

Zelf ben ik heel liefdevol opgevoed en de dieren die we om ons heen hadden waren de kers op de taart. Ik heb heel erg het gevoel meegekregen dat ik welkom ben op deze aarde en ik sta er steeds meer voor open dat mensen van me houden zonder daar achterdochtig (want is die liefde wel puur en oprecht?) over te worden. 

Wat betekent liefde?

Liefde is, volgens Wikipedia, dat liefde een diepe genegenheid voor, welgezindheid tot of toewijding voor een ander; ook voor een dier, zaak of voorwerp.

Precies! Genegenheid en toewijding, maar dat is volgens mij per persoon verschillend en cultureel of maatschappelijk anders. De een kan dit wel of niet makkelijk naar buiten brengen. Waarom eigenlijk? Ik denk dat dit o.a. te maken heeft met hoe liefdevol je naar je zelf kijkt, of je onvoorwaardelijke liefde* in je jonge jaren hebt meegekregen en of je naast het geven van liefde* aan anderen ook zelf liefde van anderen kan ontvangen.

Mooi is het, als je als vrienden of als je partner die liefde kan laten zien. Ik vertel juist tegen mijn zoon het tegenovergestelde wat in de Amstel reclame wordt uitgedragen. In deze reclame geven ze weer dat je beter een biertje met je vrienden kunt drinken en daarmee niet naar elkaar hoeft uit te spreken welke gevoelens je voor elkaar hebt. Waarom niet?

Wat is er toch mis met het uitdragen van je gevoelens?

Wat zou het toch fijn zijn als je partner na je kappersbezoek zegt: ‘goh, het is anders maar je ziet er goed uit!’ In plaats van: ‘het lijkt net alsof het is aangebrand…’. Als je van iemand houdt en het gevoel is wederzijds, kun je waarschijnlijk dit soort opmerkingen best plaatsen. Humor kan ook een vorm van liefde zijn. Maar als je je partner goed kent en je weet dat zij of hij daar niet tegen kan, waarom doe je het dan toch? En waar zit je tolerantiegrens als ontvangen van deze woorden?

Volgens mij is het liefdevol om een ander niet te kwetsen. Volgens mij is het liefdevol om niet altijd keihard de waarheid te zeggen. Volgens mij is het liefdevol om met elkaar in verbinding te gaan en elkaars grenzen leren ontdekken. Volgens mij is het liefdevol om niet de strijd met elkaar aan te gaan maar elkaars gevoelens respecteert. Volgens mij is het liefdevol om te erkennen dat de een anders is dan de ander. Volgens mij is het liefdevol om samen open te staan voor een diepere liefde dan alleen maar het aardse.

Eerlijk zijn is kwetsend

Stel, je bent het totaal niet eens met de ander, dan kun je toch vanuit je hart (hartsverbinding) jouw gevoel weergeven. Ik denk dat het uitdrukken van een gevoel vele malen sterker is dan het aangeven van je mening (ik benader dit vanuit sociaal oogpunt). Geweldloos communiceren heet dit ook wel.

Je kunt namelijk de afzender zijn van woorden en uitingen, maar je hebt ook altijd te maken met een ontvanger. Heel veel sensitieve mensen kunnen het soms maar niet begrijpen wat niet sensitieve mensen zeggen, uitdrukken of in hun optiek kwetsend zeggen. Dat het zo out of their league is en ze zich niet kunnen voorstellen zelf ooit zulke woorden in hun mond te nemen.

Waar sta je nu als sensitief persoon?

Wat een valkuil is voor een sensitief persoon die zich spiritueel hierin wil ontwikkelen is dat je gaat spiegelen. Je gaat gedrag, woorden en bepaalde uitdrukkingen op een zelfde manier teruggeven. Zelf ben ik er achter gekomen dat door verdriet, boosheid, zwijgen, schelden en nog vele emoties meer je soms niet bij de ander overkomt. Je komt in een soort van cirkel terecht waar je niet uitkomt.

Laat je ego los en ontvang hulp.

De grote uitdaging is om liefdevol naar jezelf te gaan kijken, waardoor je het gedrag van je partner of persoon waar je heel veel van houdt NIET gaat spiegelen.

Mijn moeder zegt wel eens: ‘laat het toch overwaaien, het zegt meer over de ander dan wat over je zelf’. En ik moet eerlijk aangeven dat dit in heel veel gezinssituaties of vriendschappen gebeurt. Maar moet je het maar laten gebeuren? Moet je het dan maar accepteren?

Ik denk dat je altijd het goede in de mens mag blijven zien. Én dat het soms ook goed is om afscheid van elkaar te nemen op de momenten dat je liefde in je hart en voor jezelf hier aan ten onder gaat. Iedereen doorloopt zo zijn eigen proces hierin en daar kan niemand een ander in adviseren. Toch kun je handvatten aangereikt krijgen om te weten hoe diep de liefde is voor jezelf en wat jij daar in mag ontvangen!

Je hart is groots en laat deze zo HEEL mogelijk!

Pas als je loslaat zie je wat er over blijft van de liefde… het houden van!

* liefde is niet hetzelfde als sex in deze context. Sex kan een uiting zijn van liefde of een gevoel van primaten