Leid een val van een paard tot verkoop? Welke levensles mogen we hieruit halen?
Je zit met je handen in het haar, maar in dit geval paardenhaar. Je hebt aan huis een prachtig paard staan maar er is iets heel ergs gebeurd. Je bent van je paard afgevallen en hebt totaal geen vertrouwen meer in je paard. Dit gebeurt natuurlijk ook bij vele andere ruiters. Is het wijs om meteen weer op je paard te gaan zitten na een val om zo geen trauma op te lopen. Ik durf daar geen uitspraak over te doen. Ik vraag het liever het paard wat er is gebeurd en wat we hier van kunnen leren?Vanuit je hoofd naar je buik
Wat ik wel vaak lees, is dat een ongeluk je als ruiter aan het denken zet. Maar dat denken is dan soms zo chaotisch dat je zelf niet vanuit je hart bij je antwoorden kunt komen. Je gaat vanuit je hoofd alles overdenken. Ben ik nu geen goede ruiter? Zou het rugpijn door het zadel zijn geweest? Zou het komen door mijn bijrijder die wellicht iets heeft meegemaakt, maar het mij niet heeft verteld? Zou het liggen aan mijn omgang met mijn paard? Zou hij ergens pijn hebben waar ik het niet van weet, etc.?
Waarom heb ik een ongeluk gehad met mijn paard?
In een reading komen bovenstaande vragen ook aan de orde, want je wilt eigenlijk vanuit je hoofd antwoorden ontvangen die met je buikgevoel resoneren. Zeker als je al gevoelig bent en meer bewust bent met energie en intuïtieve ontwikkeling. Alleen kom je er in je eentje niet altijd uit. Hoe fijn is het dan om iemand te hebben die vanuit zielsniveau met je paard contact kunt maken. Iemand die je paard hoort en dit kan vertalen naar jou!
De eigenaresse in dit verhaal, had voor ons gesprek een zadelpasser laten komen. En ja, zadel is aangepast op de rug. Ze had een osteopaat laten komen om er achter te komen of er wellicht gebreken waren en zo zijn wat nekwervels gemanipuleerd. Ze had haar vertrouwde instructeur weer in de arm genomen om stapje voor stapje weer met haar paard samen in vertrouwen te komen. Maar ze liet het rijden over aan haar bijrijdster. Toch kwamen haar gedachten over een mogelijk herstel niet overeen met haar gevoel.
Paard verkopen of toch maar niet?
Toen ons telefonisch gesprek plaatsvond ervoer ik een hoop spanning bij de eigenaresse die met veel meer dingen te maken hadden dan alleen haar hoofd brekende zaken over haar paard. Want angst voor rijden is één maar teleurstelling en falen is twee. Ons ego kan dat die gedachte wel wegpoetsen alleen dan los je eigenlijk deze ‘les’ niet op.
Ik probeer mensen echt bewust te maken dat dingen niet voor niets gebeuren.
In 95% van de gevallen is dat vaak ook zo. We mogen bij elk pijnpunt in ons leven stil staan en kijken of we hier iets van kunnen leren. Soms doen we er een heel leven over om één ding te leren terwijl andere lessen weer veel sneller gaan. Het gebeurt ook dat we er niet van leren en continue terugkomt in ons leven.
Angst met angst is dubbel angst
Al verder in het gesprek kwamen er duidelijke signalen van het paard dat het ongeluk in de rijbak niet met opzet is gebeurd. Dat het paard alleen heel erg haar angstige gevoelens oppikte en toen hij zelf ergens bang voor was, werd dat vergroot werd en raakte hij in blinde paniek.
De meesten paardentrainers weten hoe belangrijk het is om een paard veiligheid te bieden in zowel authentiek leiderschap als wel in de kudde. Als dan angst van de eigenaar er nog extra bijkomt in een situatie waarbij het paard zich onveilig voelt dan gebeuren er vaak ongelukken.
Toch begint je zelf veilig voelen bij jezelf
Zo kun je bewust worden van je eigen gedachten en gevoelens. Deze gedachten en gevoelens kunnen met een thuis situatie te maken hebben of hebben gehad. Of dat je op je werk niet veilig voelt of dat je zelfs door financiële omstandigheden je jezelf niet veilig (zekerheid hebt) voelt. Uiteraard zijn er nog veel meer voorbeelden te bedenken waar je je bewust over zou kunnen worden.
Maar wat ik zo mooi vond dat uit deze sessie naar voren kwam, was dat de bijrijdster (los van wie ze is en wat ze deed) los gekoppeld mocht worden aan het paard. Soms willen mensen een bijrijdster om wat ze zelf niet kunnen, te compenseren. Vaak denken we dat we daar het dier juist goed aan doen. In mijn optiek is het helemaal niet verkeerd om extra hulp in te schakelen, als je maar bewust bent dat je dit niet doet omdat je je zelf niet goed genoeg vindt.
Je bent namelijk al goed zoals je bent!
Ook ik dacht bij het inrijden van mijn paard hulp nodig te hebben van een goede ruiter. Op het laatste moment heb ik het afgezegd omdat ik sterk voelde dat het mijn reis zou zijn met het paard dat ik had uitgezocht. Dat ik juist alles mag ontdekken wat er te ontdekken valt. Het is niet het einddoel maar de reis samen.
Door zelf te werken aan je eigen veiligheid en daar helpen EMDR sessies onder andere heel goed bij, zend je al meer veiligheid en vertrouwen naar je paard uit. Door de schuld niet bij jezelf neer te leggen, open je weer een deur samen met je paard. Dieren staan juist heel erg open om je weer te helpen in je persoonlijke groei. Ze blijven vaak net zo lang open en nieuwsgierig op je staan wachten totdat je het zelf hebt geleerd. Hun geduld hierin vind ik heel bijzonder.
De vraag die ik stelde wat de eigenaresse zo heeft doen nadenken was het volgende: zou de verkoop van je paard al je problemen van angst met rijden doen verdwijnen? Wellicht kun je zelf ook wat met deze vraag als je angst hebt bij het rijden. En toen voegde ik eraan toe: hoe fijn zou het zijn om weer vrij te zijn met je paard en dat jullie samen jullie eigen stappen zetten zonder dat anderen daar iets van of over vinden…
Door mensen een bepaald licht aan te reiken (in dit geval dat ze kunnen gaan visualiseren hoe het wel kan zijn) geef je ze vaak net een zetje 🙂
Na de reading kreeg ik echt een super reactie:
‘Hierbij een korte update en vooral een bericht om je te laten weten hoe dankbaar ik ben voor je advies. Ik heb je gesproken nav een incident met mijn paard en mijn bijrijder en daarna mijn twijfels tav mijn paard. Het was zelfs zo erg dat ik overwoog om hem te verkopen. Maar ik ben zooooo BLIJ dat je me geadviseerd hebt dit niet te doen.
Mijn paard past bij mij en ik bij hem… dat weet ik nu zeker. Ik heb aan mezelf gewerkt door middel van EMDR sessies en andere keuzes gemaakt binnen mijn werk. Daardoor voel ik mij veel beter in mijn vel. Ik ben weer ‘vrij’ (figuurlijk) na een lange tijd dit niet te zijn geweest. Intussen rij ik hem weer 3 keer per week en longeer ik hem 1 keer per week. Soms ga ik ook alleen maar om te borstelen en te knuffelen. Meneer staat vaak al te brienzen in zijn stal als hij me hoort lopen terwijl ik alles klaar leg bij de poetsplaats een eindje verderop. Hij heeft al die tijd geen stap meer verkeerd gezet en lijkt ieder woord dat ik tegen hem zeg te begrijpen. Ongelofelijk!!! Ik ben heel blij met hem en nogmaals heel dankbaar voor je advies.’
Wil jij ook echt de levenslessen van je dier aangereikt te krijgen en stappen zetten in je persoonlijke ontwikkeling?
Liefdevolle groet,
Mirjam
