Maken dieren ons nu echt zo gelukkig?
Op een mooie zonnige ochtend loop ik naar de paarden toe om ze eten te gaan geven. Mijn hondjes en een paar katten lopen gezellig met mee. Een van mijn honden stopt een neus onder mijn hand en een kitten rent schuin voor me langs. Ik stop en kijk hun in de ogen en richt me tot ze en zeg hardop dat ik ze heb gezien en gehoord. Ik geef ze een knuffel en wil verder lopen. Maar dat blijkt niet genoeg te zijn voor mijn hond, althans ik denk dat die knuffel datgeen was wat mijn hond wilde. Ik ga naast haar op ooghoogte zitten en vraag haar wat ze wil. Ze geeft me een lik in mijn gezicht en drukt zich tegen me aan. Haar liefde voel ik intens door me heen gaan en bedank haar voor haar warmte en liefde. Dan sta ik op en hoor de paarden hinniken. Vrolijk rent mijn hond voor me uit en is helemaal blij.
Hoe vaak luister jij nu eigenlijk wat je dier je wilt zeggen?
Bij de paarden aangekomen wil ik naar het hooi lopen want ze zullen wel honger hebben, denk ik. De paarden blijven halverwege staan en lopen niet mee naar hun voerplek. Ik kijk weer om en loop naar ze toe. Beiden buigen ze hun hoofd naar me toe zodat ik ze lekker kan knuffelen en haal de vliegen van hun hoofd weg met zwaaiende bewegingen. Wanneer is dat irritante vlieg seizoen eens een keer voorbij, bedenk ik me nog. Maar ze schijnen niet echt voor mijn vliegenactie te gaan en eentje drukt zijn hoofd naar me toe. Recht op mijn hart blijft zijn hoofd staan en hij blijft rustig ademen. Ik besluit om even niets te doen en van dit moment te genieten. Sluit mijn ogen en geniet van de zonnestralen van het ochtendgloren. Neem alle bergzuurstof tot me en prijs me intens gelukkig. Ik gooi mijn armen om hem heen en voel zijn warmte en liefde. Op mijn rug voel ik het hoofd van mijn andere paard en zo staan we samen met elkaar in vrede verbonden.
Gaat de liefde altijd door de maag?
Na een uitgebreid knuffelmoment met mijn paarden lopen alle dieren blij en speels door de wei. De kat maakt kattensprongen, de hondjes rennen achter elkaar aan en de paarden staan me verliefd aan te kijken. Jeetje wat een rijkdom en hoe mooi is om het moment NU met ze te pakken en te delen. In mijn optiek gaat het niet altijd om waardering te krijgen door ze eten te geven. Ze zijn hier ook om hun liefde met jou te delen.
Ik ben heel wat jaren op de automatische piloot naar de paarden toegelopen omdat ik dingen moest afwerken (een opgelegde mentale waarde). Water geven, hooinetten vullen en ophangen en poep scheppen. Niet te lang blijven hangen want ik voelde me vaak schuldig als de andere familieleden door mijn aandacht aan de dieren hieronder zouden lijden. Ik kreeg die opmerking ook wel eens te horen dat ik liever bij de paarden wilde zijn dan bij hun, althans mijn zoon zei dat niet.
Gedraag je je naar wat andere mensen van je verlangen of doe je datgeen wat je hart echt vervult?
De bewegingen van het poep scheppen worden meer en meer een meditatie. Bij elk hoopje ruim ik letterlijk wat in mijn hoofd zit op. Wat kan ik vandaag weer opruimen en loslaten? Het poep scheppen behoort zeker niet op de lijst ‘minst leuke dingen doen in het huishouden’ 😉 Tussen de drollen vind ik nesten vol met kevers, grote mieren die bedrijvig bezig zijn uitgepoepte granen hun hol mee in te nemen. Vlinders die voorbij vliegen en een mooie veer ligt op de weg naar de mest hoop. Ik raap de veer op en bedenk me dat er weer een boodschap vanuit de hemel naar me toe is gebracht.
Hoe interpreteer je de signalen uit de natuur?
Ik zet een kop thee en loop naar mijn orakel kaarten set om te vragen wat deze veer me kwam brengen. Ik trek de kaart ‘een boodschap van een overleden ziel die wil laten weten dat alles goed gaat en jouw bijstaat met liefde’ en de tweede kaart die eruit valt: ‘je hebt een hele speciale band met dieren’. Ik haal diep adem en denk aan de ontvallen zielen en bedank hen ieder voor deze mooie liefdes rede.
Besef je daarom des te meer dat je NOOIT ALLEEN bent op aarde! Dat er zoveel (overleden) zielen en energieën zijn die ons liefde komen brengen. Gewoon omdat jij het waard bent!
Ik nodig jullie ook uit om bewuster bij je dier te zijn. Niet alleen vanuit de verplichting om ze te voeren maar naar elkaar te kijken en te vragen wat je voor elkaar deze dag kan betekenen.
En doe mee aan het webinar op maandag 29 oktober 2018 om 20.00 uur waar ik in ga op ‘drie manieren om signalen en spirituele boodschappen van je dier op te pikken’! Wie weet tot op het webinar!
Een liefdevolle groet,
Mirjam
